پاسخ به محبت دیگران

روز پنجم) وَإِذَا حُیِّیتُمْ بِتَحِیَّةٍ فَحَیُّوا بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ حَسِیبًا
ترجمه) و هنگامی که کسی به شما تحیت گوید پاسخ آنرا به طور بهتر دهید یا (لا اقل) به همان گونه پاسخ گوئید، خداوند حساب همه چیز را دارد.
پاسخ به محبت دیگران
همه ما این ضرب المثل را شنیده‌ایم که «اگر دستم را تا آرنج بکنم تو عسل بازهم گاز می‌گیرند». تصور کنیم که نگاه افراد به یکدیگر در جامعه اینگونه باشد، آن وقت میشود حدس زد که چه فضای سرد و بی‌عاطفه‌ای بر روابط مردم حاکم خواهد بود! کاملا واضح است که در این جامعه تمام خوبی‌ها و نیکی‌ها به غارت رفته است. مولای ما امام صادق «علیه السلام» فرمودند: «خداوند راهزنان کار خیر را لعنت کند.» از ایشان سوال شد: راهزنان خیرات چه کسانی هستند؟ فرمودند: «کسی که به او نیکی شود، و او ناسپاسی کند، در نتیجه نیکوکار را از نیکی به دیگران باز دارد.» (۱)
خداوند متعال برای جلوگیری از از به وجود آمدن این فضا در جامعه اسلامی در آیه ۸۶ سوره نساء به ما مسلمانان دستور داده است که اگر کسی به شما محبت خود را ابراز کرد، شما در مقابل به شکل بهتری محبت او را پاسخ دهید یا حداقل همانند خودش به او ابراز محبت کنید تا مبادا فضای جامعه اسلامی به سردی و تباهی کشیده شود.
شاید گمان شود که منظور از تحیت در آیه‌ی شریفه صرف سلام کردن به یکدیگر است. اما سیره عملی مفسران حقیقی قرآن یعنی اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام)، به ما نشان می‌دهد که منظور خدای متعال از تحیت فقط صرف سلام کردن نیست بلکه هر گونه ابراز محبتی را شامل می‌شود. چنانچه که روزی کنیزی شاخه گلی به مولای ما امام مجتبی (ع) هدیه داد و امام (ع) در مقابل او را در راه خدا آزاد فرمود! برخی یاران به آن حضرت (ع) اعتراض کردند که چرا به جهت یک شاخه گل او را آزاد نمودی؟ امام کریم ما در پاسخ اصحاب این آیه‌ی شریفه را تلاوت نمود. (۲)
باشد که ما مسلمانان نیز به تاسی از قرآن و اهل بیت، به محبت دیگران در حق خودمان به بهترین شکل پاسخ دهیم تا جامعه‌ی مورد انتظار قرآن را بسازیم.

(۱) من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۵۷
(۲) بحارالانوار، ج۴۳، ص۳۴۳