بسم اللّه الرحمن الرحیم
« اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ وَأَمِينِكَ وَصَفِيِّكَ وَحَبِيبِكَ وَخِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ، وَحافِظِ سِرِّكَ، وَمُبَلِّغِ رِسالاتِكَ أَفْضَلَ وَأَحْسَنَ وَأَجْمَلَ وَأَكْمَلَ وَأَزْكىٰ وَأَنْمىٰ وَأَطْيَبَ وَأَطْهَرَ وَأَسْنىٰ وَأَكْثَرَ مَا صَلَّيْتَ وَبارَكْتَ وَتَرَحَّمْتَ وَتَحَنَّنْتَ وَسَلَّمْتَ عَلَىٰ أَحَدٍ مِنْ عِبادِكَ وَأَ نْبِيائِكَ وَرُسُلِكَ وَصِفْوَتِكَ وَأَهْلِ الْكَرامَةِ عَلَيْكَ مِنْ خَلْقِكَ؛»؛ « خدایا، درود فرست بر محمّد بنده و فرستاده‌ات و امین و یار صمیمی و محبوب و برگزیده‌ات و حافظ راز و رساننده پیام‌هایت، درودی برترین و بهترین و زیباترین و کامل‌ترین و پاکیزه‌ترین و پر نماترین و دلپسندترین و پاک‌ترین و بلندترین و بیشترین درودی که فرستادی و برکت دادی و ترحم نمودی و مهر ورزیدی و سلام دادی بر یکی از بندگان و پیامبران و رسولان و برگزیدگان و اهل کرامت از آفریده‌هایت؛».
دیگرمقامات پیامبر اکرم (صلّی اللّه علیه و آله)
تا کنون پنج صفت از اوصاف پیامبر اکرم (صلّی اللّه علیه و آله) که در این فراز از دعای افتتاح ذکر شده بود - عبودیت، رسالت، امانت، صفيّ و حبیب بودن - بررسی گردید. در این نوشتار، صفات باقی مانده بررسی می گردد.
«خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ»
«خِیرَة» به معنای انتخاب شده و برگزیده می باشد.«خِیرَتک» به این معناست كه وجود مقدس پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله) از میان همه‌ی موجودات برگزیده‌ی خداوند سبحان است. بعد از ایشان، اهل بیت (علیهم السلام) ایشان «خیرة» هستند از این رو در زیارت نامه ها، امامان معصوم (علیهم السلام) را با عنوان «یا خیرة اللّه» خطاب می کنیم.(1)
خداوند متعال حضرات معصومین (علیهم السلام) را برای هدایت بشر، انتخاب کرده و این انتخاب از روی حکمت و شایستگی ایشان صورت گرفته است و از آنجا که انتخاب الهی، بی عیب و نقص بوده و بر اساس علم بی پایان خداوند صورت می گیرد، بندگان حق اعتراض به این انتخاب را ندارند؛ چنانچه قرآن کریم می فرماید:  وَ رَبُّكَ يَخْلُقُ ما يَشاءُ وَ يَخْتارُ ما كانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ سُبْحانَ اللَّهِ وَ تَعالى‏ عَمَّا يُشْرِكُونَ‏(2)؛ پروردگار تو هر چه بخواهد مى‏آفريند، و هر چه بخواهد برمى‏گزيند آنان (در برابر او) اختيارى ندارند منزه است خداوند، و برتر است از همتايانى كه براى او قائل مى‏شوند.
از امام صادق (علیه السلام) در مورد این آیه شریفه نقل شده است: «اخْتَارَ مُحَمَّداً وَ أَهْلَ بَيْتِه‏»(3)؛ خداوند پیامبر اکرم (صلّی اللّه علیه و آله) و اهل بیت او را (علیهم السلام) انتخاب کرد.
«حافِظِ سِرِّكَ»
پیامبر اکرم (صلّی اللّه علیه و آله) حافظ و نگهبان سرّ و راز خداوند متعال است. این ویژگی علاوه بر پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله)، برای امامان معصوم (علیهم السلام) نیز به اثبات رسیده است؛ در زیارت جامعه کبیره، با عنوان «حَفَظَةِ سِرِّ اللّه»(4) به ایشان سلام می دهیم. همچنین امير مؤمنان عليه السلام فرمودند:
«أنَا المُؤتَمَنُ عَلى سِرِّ اللّهِ .» (5) من ، امين بر راز خدايم . بنا بر نقلى ، امام صادق عليه السلام چنین فرمودند:
«إنَّ عِندَنا وَ اللّهِ سِرّا مِن سِرِّ اللّهِ وَ عِلمَا مِن عِلمِ اللّهِ ، وَ اللّهِ ما يَحتَمِلُهُ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ وَ لا نَبِىٌّ مُرسَلٌ وَ لا مُؤمِنٌ امتَحَنَ اللّهُ قَلبَهُ لِلإيمانِ ، وَ اللّهِ ما كَلَّفَ اللّهُ ذلِكَ أحَدا غَيرَنا .»(6) بى گمان و به خدا سوگند ، رازى از راز خدا و دانشى از دانش خدا [تنها] نزد ماست ! و به خدا سوگند ، نه هيچ فرشته مقرّب و نه هيچ پيامبر فرستاده شده و نه هيچ مؤمنى كه خداوند ، دلش را به ايمان آزموده است ، نمى تواند آن را تحمّل كند ! به خدا سوگند كه خداوند ، آن را تنها بر دوشِ ما نهاده است!
چیستی سرّ و راز الهی، معلوم نیست و همیشه پوشيده است ؛ چرا که در صورت آشکار شدن از عنوان «سرّ» خارج شده و دیگر راز نخواهد بود. اما بر اساس روایات، اسرار با دانش هاى الهى همراه است . بنا بر اين ، مى توان نتيجه گرفت كه «سرّ» ، نوعى دانشِ الهى است كه نمى توان آن را براى همگان ، بازگو كرد .
«مُبَلِّغِ رِسالاتِكَ»
وظیفه اصلی پیامبر اکرم (صلّی اللّه علیه و آله) ، تبلیغ است. قرآن کریم می فرماید:  ما عَلَى الرَّسُولِ إِلاَّ الْبَلاغُ(7)؛ بر عهده پيامبر جز رساندن [پيام خدا] نيست.
«تبلیغ» رساندن پیام به منظور معرفی و جذب می باشد. «رسالات» همان پیام های الهی است که پیامبر اکرم (صلّی اللّه علیه و آله) بدون هیچ کم و کاستی این پیام ها را به مردم می رساند.
کسی که مبلّغ رسالات خداوند متعال است، در مرحله دریافت و ابلاغ این پیام ها معصوم و بدون خطاست همان طور که دلایل عقلی و نقلی بسیاری این مطلب را به اثبات می رساند.
مهم ترین پیام الهی که پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله) مأمور به تبلیغ آن به مردم بود، معرفی امیرالمؤمنین (علیه السلام) است که اگر این پیام به مردم ابلاغ نمی کرد گویی هیچ یک از پیام های الهی را نرسانده است از این ولایت را برابر تمام دین دانسته اند.
 يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكافِرين (8)؛ اى پيامبر! آنچه از سوى پروردگارت [درباره ولايت و رهبرى على بن أبى‏طالب اميرالمؤمنين عليه السلام‏] بر تو نازل شده ابلاغ كن و اگر انجام ندهى پيام خدا را نرسانده‏اى. و خدا تو را از [آسيب و گزند] مردم نگه مى‏دارد قطعاً خدا گروه كافران را هدايت نمى‏كند.
___________________
(1) کامل الزیارات، ص176؛234.
(2) سوره قصص، آیه 68.
(3) مناقب آل أبي طالب، ج1، ص256.
(4) من لا یحضره الفقیه، ج2، ص610.
(5) الأمالى ، صدوق ، ص ۸۸ .
(6) كافى ، ج ۱ ، ص ۴۰۲ .
(7) سوره مائده، آیه99.
(8) سوره مائده، آیه 67.