حسادت حاسدان به علی(ع)

أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَى مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُمْ مُلْكًا عَظِيمًا
بلكه به مردم براى آنچه خدا از فضل خويش به آنان عطا كرده حسد مى ‏ورزند در حقيقت ما به خاندان ابراهيم كتاب و حكمت داديم و به آنان ملكى بزرگ بخشيديم.
خداوند در جز پنجم قرآن کریم در آیه ۵۴ سوره نساء، از کسانی سخن می‌گوید که به دلیل آنچه که خداوند از فضل و لطفش به آن‌ها عطا کرده است، مورد حسادت دیگران قرار گرفته اند. از ادامه آیه مشخص می‌شود این افرادی که به آن‌ها حسادت می‌شود انسان‌های عادی نیستند، بلکه افرادی از نسل ابراهیم خلیل‌اند که به آن‌ها کتاب آسمانی، علم ویژه الهی و حکومت و فرمانروایی بزرگی عنایت شده است. ابن عباس مفسر بزرگ جهان اسلام می‌گوید که این آیه در شأن رسول خدا (ص) و علی بن ابی طالب (ع) نازل گشته است. (۱)
از این آیه به وضوح می‌توان فهمید که علت این همه مخالفت و ظلمی که به پیامبر اکرم (ص) و جانشین او امیرالمومنین (ع) و سایر ائمه شده است، حسادت به فضائل آنان بوده است. قرآن کریم عامل اولین جنایت در تاریخ بشریت یعنی کشته شدن هابیل به دست قابیل را گناه حسادت می‌داند (۲). این داستان به طور پیوسته در طول تاریخ استمرار داشته است به طوری که می‌بینیم عامل تمامی دشمنی‌ها و کینه ورزی‌هایی که به علی بن ابی طالب و فرزندان او شده است نیز، حسادت به جایگاه آنان بوده است. امیرالمومنین در نامه‌ای که به فتنه گران جمل می‌نویسد به این حقیقت اشاره کرده و تصریح می‌کند که: «ما، همان آل ابراهیم هستیم که مورد حسادت قرار گرفته ایم، چنان که بر پدران ما نیز حسد ورزیده اند». سپس، آن حضرت از حسادت ورزیِ شیطان برآدم، قابیل بر هابیل، و قوم نوح بر او یاد کرده وعامل همه‌ی این دشمنی‌ها را حسادت به اولیا الهی ذکر می‌کند. (۳)
بنابر این اگر افرادی نگذاشتند امیرالمومنین بعد از رسول خدا به خلافت برسد و حق او را غصب کردند، نه به خاطر این بوده است که از برتری او نسبت به دیگران بی‌اطلاع بوده باشند! بلکه نمی‌توانستند تحمل کنند که خداوند این برتری را به علی بن ابی طالب عطا کرده است.

(۱) شواهدالتنزیل، ج۱، ص۱۷۳
(۲) مائده/۲۷
(۳) احتجاج، ج۱، ص۱۶۰